http://roshangari.blog.ir/

   http://roshangari.blog.ir/

در بشارت جدید از مردم مظلوم میانمار بخوانید و

از نتیجه تازه دنیا آمده ملکه انگلیس و ...

مطالب روز دنیا

حتما به این آدرس سر بزنید

 بسم الله الرحمن الرحیم 

به امید تاثیر بیشتر و گسترش روشنگری

 

از تاریخ 25 تیر وبلاگ بشارت در این آدرس

www.roshangari.blog.ir 

با همت بیشتر به کارخود  ادامه می دهد. 

ان شاء الله

با حضور و نظرات خوبتون مرا یاری کنید

http://roshangari.blog.ir/

 بسم الله الرحمن الرحیم

 

چه خوب شد آمدید

 

در این روزهایی که غیبت مولا دارد ذره ذره درد را در وجودمان می نشاند,چه خوب است که هستید. کاش سربازان خوبی برایتان باشیم و بغضی نشویم بر انبوه اندوهتان. کاش سایه شما بر سر ما بماند و روزی همه با هم پشت سر شما به مولایمان  متصل شویم برای نماز.

 

 

 

تو قرار منی و من مدارت.....و چه قرار و مداری بهتر از این یا ایها  العزیز...

 

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

وصایای خدیجه کبری

 

زمانی که بیماری او شدت یافت؛ به رسول خدا عرض کرد:

«یا رسول اللّه! اسمع وصایای؛ ای رسول خدا! وصیتهای مرا بشنوید»؛ 


یعنی این آخرین سخنان من است که در این لحظات پایانی به شما عرض می کنم. 
بعد شروع کرد یک یک آنها را بیان کردن:

«أولا، فإنی قاصرة فی حقك، فاعفنی یا رسول اللّه؛ نخست اینکه من در حق شما کوتاهی کردم؛ تقاضا دارم مرا ببخشید».

رسول خدا در پاسخ فرمود: 

«حاشا و كلا، ما رأیت منك تقصیرا فقد بلغت جهدك و تعبت فی ولدی غایة التعب، و لقد بذلت أموالك و صرفت فی سبیل اللّه مالك؛
هرگز چنین نیست؛ نه تنها من از شما کوچکترین کوتاهی ندیدم؛ بلکه شما تمام تلاشت را کردی و در تربیت و رسیدگی به امور فرزندان نهایت سختی را به جان خریدی و آنچه از مال دنیا داشتی همه را در راه خدا صرف کردی».

عرض کرد: 
«یا رسول اللّه! الوصیة الثانیة؛ أوصیك بهذه- أشارت إلى فاطمة علیها السّلام- فإنها یتیمة غریبة من بعدی فلا یۆذینها أحد من نساء قریش و لا یلطمن خدّها و لا یصحن فی وجهها و لا یرینها مكروها؛ 

وصیت دوم من این است - در همین حال اشاره کرد به فاطمه سلام الله علیها - این دختر بعد از من یتیم و تنها می شود، مراقب باشید کسی از زنان قریش او را اذیت نکند؛ سیلی به صورت او نزند؛ کسی به روی او فریاد نکشد؛ کاری نکنند که او ناراحت شود».
«و أما الوصیة الثالثة، فإنی أقولها لابنتى فاطمة علیها السّلام و هی تقول لك، فإنی مستحیة منك یا رسول اللّه؛
و اما وصیت سوم که من آن را به دخترم فاطمه علیها السلام می گویم؛ او به شما عرض کند ؛ زیرا حیا می کنم خودم مستقیما از شما بخواهم».

فقام النبی صلّى اللّه علیه و آله و خرج من الحجرة، فدعت بفاطمة علیها السّلام و قالت : ‏

در این هنگام رسول خدا برخاست و از اتاق خارج شد. خدیجه کبری، فاطمه زهرا علیهاالسّلام را به نزدیک طلبید و به او چنین گفت:
«یا حبیبتی! و قرة عینی، قولی لأبیك: إن أمی تقول: إنی خائفة من القبر، أرید منك رداءك الذی تلبسه حین نزول الوحی؛ تكفننی فیه؛ 

عزیز دلم! و ای شادی قلبم! به پدرت بگو مادرم می گوید: من از قبر می ترسم درخواست دارم مرا در آن عبایی که هنگام نزول وحی بر تن داشتید کفن کنید». 
فاطمه علیهاالسّلام از اتاق خارج شد و پیام مادرش خدیجه را به پدرش رسول خدا رساند.
حضرت بلافاصله برخاست و آن عبا را تقدیم فاطمه علیهاالسّلام کرد. 
وقتی زهرا علیهاالسّلام عبا را آورد حضرت خدیجه علیهاالسّلام بسیار خوشحال شد. 

وقتی حضرت خدیجه علیهاالسّلام رحلت کرد؛ رسول خدا، خود، او را غسل داد و حنوط کرد.
وقتی نوبت به کفن رسید، جبرئیل امین نازل شد و عرض کرد: 

یا رسول الله! خداوند به شما سلام رسانده و به صورت ویژه مورد تحیت و اکرام قرار می دهد و به شما می فرماید: 

«إن كفن خدیجة من عندنا، فإنها بذلت مالها فی سبیلنا؛ 

کفن خدیجه با ماست؛ چرا که ثروتش را در راه ما داد». 
سپس جبرئیل، کفنی آورد و گفت: 

«یا رسول اللّه! هذا كفن خدیجة و هو من أكفان الجنة، أهداه اللّه إلیها؛ 

رسول خدا! این کفن خدیجه است که خداوند آن را از پارچه های بهشتی به او هدیه داده است». 

رسول خدا همسر مکرمه اش را ابتدا با عبای خود و سپس با آن پارچه بهشتی کفن کرد که به این ترتیب حضرت خدیجه با دو کفن، کفن شد، یکی از خدا و دیگری از رسول خدا.

پیكر پاك و مقدس حضرت خدیجه علیهاالسّلام پس از مراسم كفن و اقامه نماز به دامنه كوه «حجون» برده شد و در نزدیکی مرقد مطهر حضرت ابوطالب به خاك سپرده شد. پیامبر رحمت، خود وارد قبر شدند و جسد مقدس حضرت خدیجه علیهاالسّلام را با دست مباركشان در دل خاك قراردادند.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

Ramadan

رمضان

Ramadan is a month of ALLAH, Whose Beginning is mercy, Whose middle is forgiveness, Whose end is freedom from fire

ماه رمضان ماه خداوند است،شروع آن رحمت است،  وسط آن بخشش و پایان آن آزادی از آتش است

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

خداحافظ...

نبــــود..؟ خوب فکر کنید...دارم می روم..! اگر بروم یک سال دیگر باید منتظرم بمانید...!! تا من هستم بگذارید خودم وساطت کنم... حل می شود به امید خدا.. این پا در میانی ها کار من است! هر چه گفتنی است بگو..بین خودمان می ماند,من و شما و خدا. هر چه بخشیدنی است ببخش ..مبادا با  کینه و دلخوری به استقبال رمضان بروی..درست است این برادر ما خیلی آقاست ..ولی توقعش هم بالاتر است! هر چه سبک بار تر از آلودگی ها به پیشوازش بروی, جای بیشتری برای سوغاتی هایش باز می کنی.از ما گفتن بود!  کم کم باید راهی شوم...راه رفتنی را باید رفت.. تا سال دیگر کی مرده زنده!! شاید دیگر مرا ندیدی...هر چه گفتنی است بگو.. می دانم دلت برای صلواتم تنگ می شود...برای مناجاتم...می دانم,ولی خودت  نمی دانی...... روی ماه رمضان را دیدی,سلام مرا هم به او برسان

 

 بسم الله الرحمن الرحیم

 

غمگین از ندیدنت

 

بچه تر که بودم خواب های قشنگ تری می دیدم... خوب یادم هست...,چهارم دبستان بودم و  دیگر یک سالی بود حجاب و دین برایم جدی تر شده بود , یک شب...عجب شبی بود..هیچ وقت از یادم نمی رود,خواب عجیب و زنده ای دیدم,احساس می کردم واقعا در آن محیطم... بیابانی بود با تپه های کوچک و بزرگ و بوته های خار  و دیوار قدیمی و فرسوده ای  از آجرهای گلی که من و چند بچه دیگر روی آن نشسته بودیم, دیوار بلندی نبود...از بالای دیوار پاهایمان را پایین انداخته بودیم و منظره را تماشا می کردیم... و آن منظره زیباترین منظره زندگی من است با این که در خواب بود....   مردی چارشانه و قد بلند با لباسی بلند و سفید و موهایی که تا روی شانه هایش بود , نمی دانم از کجا ولی در خواب می دانستم که امام زمان است ...در برق آفتاب آجر  کاهگلی از زمین بر می داشت و دیواری که تقریبا خراب شده بود و روبروی ما بود را ترمیم می کرد... و در این حین با ما بچه ها هم حرف می زد, حرف هایش به جز جمله آخر که مستقیما مخاطب قرار گرفتم یادم نیست,به من گفتند: به آنها بگو زود می آیم و با چهره اشاره ای کردند که یعنی قول بده و یادت نرود.. چهره ای مهربان و زیبا, از خواب که بیدار شدم هیجان و خوشحالی و ناراحتی را یک جا احساس می کردم,خوشحال از دیدنش و غمگین از بیدار شدن و ندیدنش... انقدر این خواب را دوست دارم که در دلتنگی هایم چشم هایم را می بندم و آن صحنه و آن جمله را به یاد می آورم.

این خواب را برای مادرم تعریف کردم و شاید چند نفر دیگر.. هیچ وقت نخواستم زیباترین لحظاتم را برای همه بگویم, نگران بودم.... واقعا نمی دانم چرا امروز  و اینجا......

با این دنیای در هم و پر آشوب امروز, دیگر وقت تنگ است

من  منتظرم زود بیایی ...یا ایها العزیز...

 

دارد زمان آمدنت دیر می شود

دارد جوان سینه زنت پیر می شود

وقتی به نامه ی عملم خیره می شوی

اشک از دو دیده ی تو سرازیر می شود

 بسم الله الرحمن الرحیم

 

پرواز 655, زخمی بر دل آسمان یا دریا؟

 

In memory of Iranian innocent flight passengers who has been murderd by USA in 1988

 

برای من که در میان خلیج فارس زندگی می کنم ,شاید حس غریب و سوزناک تری داشته باشد یادآوری مظلومیت مردمی که از همه جا بی خبر,آرام و بی ضرر,بر فراز خلیج فارس مسافر بودند.بچه های کوچک و بزرگ و مادران و پدرانی که رویاهای زیبایی برای آنها داشتند.مسافر بودند,اصلا هواپیمای مسافر بری بود...چه شد که سفر آنها بوی خون و آتش گرفت و ناتمام ماند؟مگر ممکن است آمریکایی ها با آن همه امکاناتی که داشتند و دارند هواپیمای مسافربری را تشخیص ندهند؟یعنی انقدر ترسو هستند که مسافربری می زنند ,یا انقدر وحشی که نظامی و غیر نظامی و جنگ و غیر جنگ برایشان فرقی ندارد؟

مگر گناه این مردم چه بود؟حقوق بشر هر جا به نفعتان است معنا پیدا می کند؟مگر به اندازه کافی در تاریخ....تاریخ که ندارید...در اذهان مردم خاطرات تلخ نگذاشتید که با دادن مدال افتخار به نظامیان وحشیتان دیو صفتی خود را بیشتر به رخ کشیدید؟ فی الحال هم که سلاح می دهید به آدمخوارهای جهان و گوشه گوشه دنیا جنگ به پا می کنید!یحتمل می خواهید خیلی خوب حق بشر را کف دستش بگذارید..!! بوی تعفنتان دنیا را برداشته,باید برایتان فکری بشود.. راستی وقتی BBC هم در دفاع از جنایتتان می گوید مسافربری را با F-14 اشتباه گرفتید حال آدم بیشتر به هم می خورد  ...                                  

"An American naval warship patrolling in the Persian Gulf has shot down an Iranian passenger jet after apparently mistaking it for an F-14 fighter."

BBC is the bigest lier ever

?Is this a joke?How could they mistaking a passenger plane for an F-14

 

 

              بسم الله الرحمن الرحیم        

این روزها که از زمین و هوا بوی جنایت و شیعه کشی و درگیری به مشام می رسد,دوباره به سراغ کتاب دکتر سروستانی رفتم تا بلکه بین اوراق این کتاب عطری از نشانه های آمدن مولایمان استشمام کنم. به حدیثی رسیدم از امام علی (ع),که در آن شماری از جنایات سفیانی را بر شمرده بودند ...بر خود لرزیدم... در این حدیث نکاتی دیدم که بسیار شبیه به جنایات فرقه  گمراه و جنایتکار سلفیه است,جنایاتی که هم اکنون شاهد آنها هستیم.خدا کمکمان کند....دارند گرم می کنند برای قد علم کردن سرور ملعونشان.

 

هنوز هم با تمام نبودنت,تنها پناهگاه من از این آدمهایی! یا ایها العزیز ...

جنایات بر شمرده از سفیانی در حدیث مولای متقیان علی (ع):

1.دستگیره های اسلام را یکی پس از دیگری نابود می کند,

2.اهل دانش و فضیلت را می کشد,

3.قرآن ها را طعمه حریق می سازد,

4.مساجد را ویران می کند,

5.محرمات را مباح می سازد,

6.دستور ساز و آواز در کوچه و بازار می دهد,

7.فرمان باده نوشی در گذرگاه ها صادر می کند,

8.کارهای ناشایست را مباح اعلام می کند,

9.از انجام فرایض جلوگیری می کند,

10.در گسترش فسق و ستم تلاش می کند,

11.هر لحظه بر طغیان و سرکشی خود می افراید,

12.از روی دشمنی با اهل بیت (ع),هر کس را که نامش: محمد,احمد,علی,جعفر,حمزه,حسن,حسین,فاطمه,زینب,رقیه,ام کلثوم,خدیجه و عاتکه باشد به قتل می رساند,

13.کودکان را جمع می کند, در دیگی با زیتون می سوزاند,

14دو کودک را که حسن و حسین نام دارند,دستگیر کرده,به دار می زند.

عقدالدرر,ص93.

 

 بسم الله الرحمن الرحیم

 

شعبان کمی آهسته تر من هنوز خوابم

 

این روزهای آخر شعبان دلم عجیب گرفته است,با این انتخابات و بحث های داغ فرصت رجب و شعبان رفت و بعد از آن داغهای دل و غم برادران شیعه من را شوکه کرده. دلم برای خلوت و حرف های دل با خدا تنگ شده,خدایا چرا امام ما نمی آید؟چرا ما شیعیان انقدر تنهاییم؟کاش کلیدها این قفل را اول از همه باز می کردند.ولی خدایا جز خودت هیچ کسی جای این کلید را نمی داند.

قفل را زدی و کلید را در دنیای ما آدم ها پرتاب کردی؟

بلکه شاید روزی مردانی مرد پیدا شوند و پیدایش کنند؟

یا شاید ما قفل زدیم و بعد خودمان را به آن راه!!

هر چه هستیم ,نادمیم, خودت گشایشی کن

یعنی می شود روز 23  این ماه رمضان از آسمانت ندایی بر آوری؟

او منتظر ماست که ما برگردیم...ماییم که در غیبت کبری ماندیم

 

برای دل خسته خودم مناجات شعبانیه را می گذارم

 

بسم الله الرحمن الرحیم

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْمَعْ دُعائى اِذا دَعَوْتُکَ وَ ْسمَعْ

 خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و بشنو دعایم را هنگامى که تو را خوانم و بشنو

 

 نِدائى اِذا نادَیْتُکَ وَ اَقْبِلْ عَلىَّ اِذا ناجَیْتُکَ فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیکَ

 صدایم را هر گاه تو را صدا زنم و رو به من کن هرگاه با تو راز گویم زیرا من به سوى تو گریختم و پیش رویت ایستادم

 

مُسْتَکیناً لَکَ مُتَضرِّعاً اِلَیْکَ راجِیاً لِما لَدَیْکَ ثَوابى

 در حال بیچارگى و فروتنى به درگاهت و امیدوارم ثوابم را که در پیش تو است

 

وَ تَعْلَمُ ما فى نَفْسى وَ تَخْبُرُ حاجَتى وَ تَعْرِفُ ضَمیرى وَ لا یَخْفى عَلَیْکَ اَمْرُ مُنْقَلَبى وَ مَثْواىَ

 و تو آنچه را من در دل دارم مى دانى و حاجتم را آگاهى و از نهادم باخبرى و سرانجام کار و سرمنزل من بر تو روشن است

 

وَ ما اُریدُ اَنْ اُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقى واَتَفَوَّه ُبِهِ مِنْ طَلِبَتى وَ اَرْجُوهُ لِعاقِبَتى

 و نیز آنچه را مى خواهم از گفتارم بدان لب گشایم و آن طلبى را که مى خواهم به زبان آرم و امید آنرا براى سرانجام کارم دارم

 

وَ قَدْ جَرَتْ مَقادیرُکَ عَلَىَّ یا سَیِّدى فیما یَکُونُ مِنّى اِلى آخِرِ عُمْرى

 اى آقاى من مقدّرات تو بر من جارى گشته در آنچه از من تا آخر عمر سر زند

 

مِنْ سَریرَتى وَ عَلانِیَتى وَ بِیَدِکَ لابِیَدِ غَیْرکَِ زِیادَتى وَ نَقْصى وَ نَفْعى وَ ضَرّى

 چه از کارهاى پنهانم و چه آشکارم و بدست تو است نه به دست دیگرى کم و زیاد شدن و سود و زیان من

 

 اِلهى اِنْحَرَمْتَنى فَمَن ْذَا الَّذى یَرْزُقُنى وَ اِنْ خَذَلْتَنى فَمَنْ ذَاالَّذى یَنْصُرُنى

 خدایا اگر توام محروم کنى پس کیست که روزیم دهد و اگر تو خوارم کنى پس کیست که یاریم دهد

 

اِلهى اَعُوذُبِکَ مِنَ غَضَبِکَ وَ حُلُولِ سَخَطِکَ

 خدایا پناه برم به تو از خشمت و فرو ریختن عذابت

 

اِلهى اِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَاْهِل ٍلِرَحْمَتِکَ فَاَنْتَ اَهْلٌ اَنْ تَجُودَ عَلىَّ بِفَضْلِ سِعَتِکَ

 خدایا اگر من شایستگى رحمت تو را ندارم ولى تو شایسته آنى که از زیاده بخششت به من احسان کنى 

 

اِلهى کَاَنّى بِنَفْسى واقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ اَظَلَّها حُسْنُ تَوَکُّلى عَلَیْکَ فَقُلْتَ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنى بِعَفْوِکَ

 خدایا خود را چنان مى نگرم که گویا در برابرت ایستاده و آن توکل نیکویى که بر تو دارم بر سر من سایه افکنده و تو نیز آنچه را شایسته آنى درباره من فرموده و مرا در سراپرده عفو خویش پوشانده اى

 

اِلهى اِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ اَوْلى مِنْک َبِذلِکَ

 خدایا اگر بگذرى پس کیست که از تو بدین کار سزاوارتر باشد

 

و َاِنْ کانَ قَدْ دَنا اَجَلى وَ لَمْ یُدْنِنى مِنْکَ عَمَلى فَقَدْ جَعَلْتُ الاِقْرارَ بِالذَّنْبِ اِلَیْکَ وَسیلَتى

 و اگر مرگم نزدیک شده و عملم مرا به تو نزدیک نکرده من به ناچار قرار مى دهم اقرار به گناه را وسیله خویش به درگاهت

 

اِلهى قَدْ جُرْتُ عَلى نَفْسى فِى النَّظَرِ لَها فَلَهَا الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها

 خدایا من بر خویشتن ستم کردم در آن توجهى که بدان کردم پس واى بر او اگر نیامرزیش

 

اِلهى لَمْ یَزَلْ بِرُّکَ عَلَىَّ اَیّامَ حَیوتى فَلا تَقْطَعْ بِرَّکَ عَنّى فى مَماتى

 خدایا پیوسته در دوران زندگى نیکى تو بر من مى رسد پس نیکیت را در هنگام مرگ نیز از من مگیر

 

اِلهى کَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْن ِنَظَرِکَ لى بَعْدَ مَماتى وَ اَنْتَ لَمْ تُوَلِّنى اِلاّ الْجَمیلَ فى حَیوتى

 خدایا من چگونه مأیوس شوم از اینکه پس از مرگ مورد حسن نظر تو واقع گردم در صورتى که در دوران زندگیم جز به نیکى سرپرستیم نکردى

 

اِلهى تَوَلَّ مِنْ اَمْرى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَعُدْ عَلَىَّ بِفَضْلِکَ عَلى مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ

 خدایا سرپرستى کن کار مرا چنانچه تو شایسته آنى و توجه کن بر من به فضل خویش که همچون گنهکارى هستم که نادانیش سراپا او را فرا گرفته

 

اِلهى قَدْ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُنُوباً فِى الدُّنْیا وَ اَنَا اَحْوَجُ اِلى سَتْرِها عَلَىَّ مِنْکَ فى الاُْخْرى

 خدایا براستى تو گناهانى را در دنیا بر من پوشاندى که من به پوشاندن آنها در آخرت محتاج ترم

 

اِذْ لَمْ تُظْهِرْها لاَِحَدٍ مِنْ عِبادِکَ الصّالِحینَ

 با اینکه آشکارش نکردى براى هیچیک از بندگان شایسته ات

 

فَلا تَفْضَحْنى یَوْمَ الْقِیمَةِ عَلى رُؤُسِ الاْشْهادِ

 اى خدا پس در روز قیامت در برابر دیدگان مردم مرا رسوا مکن

 

اِلهى جُودُکَ بَسَطَ اََمَلى وَ عَفْوُکَ اَفْضَلُ مِنْ عَمَلى

 خدایا جود و بخششت آرزویم را گستاخ کرده و گذشت تو برتر است از عمل من

 

اِلهى فَسُرَّنى بِلِقاَّئِکَ یَوْمَ تَقْضى فیهِ بَیْنَ عِبادِکَ

 خدایا مرا در آن روزى که میان بندگانت داورى کنى به دیدارت مسرور ساز

 

اِلهى اعْتِذارى اِلَیْکَ اِعْتِذارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْرى یا اَکْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ  اِلَیْهِ الْمُسیئُونَ

 خدایا عذرخواهى من به درگاهت عذرخواهى کسى است که بى نیاز نشده از پذیرفتن عذرش پس عذر مرا بپذیر، اى بزرگوارترین کسى که گنهکاران به درگاهش معذرت خواهى کنند

 

اِلهى لاتَرُدَّ حاجَتى وَ لاتُخَیِّبْ طَمَعى وَ لاتَقْطَعْ مِنْکَ رَجاَّئى وَ اَمَلى

 خدایا حاجتم را باز مگردان و طمعم را به نومیدى مکشان و امید و آرزویم را از درگاهت قطع مفرما

 

اِلهى لَوْ اَرَدْتَ هَوانى لَمْ تَهْدِنى وَ لَوْ اَرَدْتَ فَضیحَتى لَمْ تُعافِنى

 خدایا اگر خوارى مرا خواسته بودى راهنمائیم نمى کردى و اگر رسوائیم را مى خواستى تندرستیم نمى دادى

 

اِلهى ما اَظُنُّکَ تَرُدُّنى فى حاجَةٍ قَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرى فى طَلَبِها مِنْکَ

 خدایا گمان ندارم که مرا بازگردانى در مورد حاجتى که عمر خویش را در خواستن آن از تو سپرى کردم

 

اِلهى فَلَکَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً داَّئِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَ لا َبیدُ کَما تُحِبُّ و َتَرْضى

 خدایا ستایش خاص توست ستایش ابدى جاویدان همیشگى که فزون شود ولى کم نگردد بدان نحو  که دوست دارى و خوشنود شوى

 

اِلهى اِنْ اَخَذْتَنى بِجُرْمى اَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ وَ اِنْ اَخَذْتَنى ِذُنُوبى اَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ

 خدایا اگر مرا به جنایتم مأخوذ دارى من هم تو را به عفوت بگیرم و اگر به گناهم بگیرى من هم تو را به آمرزشت بگیرم

 

وَ اِنْ اَدْخَلْتَنىِ النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّى اُحِبُّکَ

 و اگر به دوزخم ببرى بدوزخیان اعلام مى کنم که من تو را دوست دارم

 

اِلهى اِنْ کانَ صَغُرَ فى جَنْبِ طاعَتِکَ عَمَلى فَقَدْ کَبُرَ فى جَنْبِ رَجاَّئِکَ اَمَلى

خدایا اگر عمل من در جنب اطاعت تو کوچک است ولى آرزویم در کنار امید تو بزرگ است

 

اِلهى کَیْفَ اَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِکَ بِالْخَیْبَةِ مَحْروماً وَ قَدْ کانَ حُسْنُ ظَنّى بِجُودِکَ اَنْ تَقْلِبَنى بِالنَّجاةِ مَرْحُوماً

 خدایا چگونه من از پیش تو محروم برگردم با اینکه چنان حسن ظنى من به جود و بخششت داشتم که مرا مورد رحمت خویش قرار داده با  نجات بازم خواهى گرداند

 

اِلهى وَ قَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرى فى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْکَ وَ اَبْلَیْتُ شَبابى فى سَکْرَةِ التَّباعُدِ مِنْکَ

 خدایا من عمرم را در حرص غفلت از تو سپرى کردم و جوانیم را در مستى دورى از تو از بین بردم و از اینرو

 

اِلهى فَلَمْ اَسْتَیْقِظْ اَیّامَ اغْتِرارى بِکَ وَرُکُونى اِلى سَبیلِ سَخَطِکَ

 خدایا بیدار نشدم در آن روزگارى که به کرم تو مغرور بودم و به راه خشم تو متمایل گشته بودم

 

اِلهى وَ اَنَا عَبْدُکَ و َابْنُ عَبْدِکَ قائِمٌ بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَوَسِّلٌ بِکَرَمِکَ اِلَیْکَ

 خدایا من بنده تو و فرزند بنده توأم که در برابرت ایستاده و به وسیله کرم توبه درگاهت توسل جویم

 

اِلهى اَنَا عَبْدٌ اَتَنَصَّلُ اِلَیْکَ مِمَّا کُنْتُ اُواجِهُکَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْیائى مِنْ نَظَرِکَ وَ اَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْکَ اِذِ الْعَفْوُ نَعْتٌ لِکَرَمِکَ

 خدایا من بنده اى هستم که مى خواهم از آلودگى آنچه بدان با تو روبرو شدم از بى حیایى خودم در پیش روى تو خود را پاک سازم و از تو گذشت مى خواهم زیرا گذشت وصف شناساى کرم تو است

 

اِلهى لَمْ یَکُنْ لى حَوْلٌ فَانْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ

 خدایا من آن نیرویى که بتوانم بوسیله آن خود را از نافرمانیت منتقل سازم ندارم

 

اِلاّ فى وَقْتٍ اَیْقَظْتَنى لِمَحَبَّتِکَ وَ کَما اَرَدْتَ اَنْ اَکُونَ کُنْتُ فَشَکَرْتُکَ

 مگر در آن وقت که تو براى دوستیت بیدارم کنى و آن طور که خواهى باشم پس تو را سپاس گویم که مرا

 

بِاِدْخالى فى کَرَمِکَ وَ لِتَطْهیرِ قَلْبى مِنْ اَوْساخِ الْغَفْلَةِ عَنْکَ

 در کرم خویش داخل کردى و دلم را از چرکیهاى بى خبرى و غفلت از خویش پاکیزه ساختى خدایا

 

 اِلهى اُنْظُرْ اِلَىَّ نَظَرَ مَنْ نادَیْتَهُ فَاَجابَکَ وَ اْستَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِکَ فَاَطاعَکَ

 خدایا به من بنگر نگریستن کسى که او را خوانده اى و او پاسخت داده و به یارى خویش به کارش واداشته اى و فرمانبریت کرده

 

یا قَریبَاً لا یَبْعُدُ عَنِ المُغْتَرِّ بِهِ وَ یا جَواداً لایَبْخَلُ عَمَّنْ رَجا ثَوابَهُ

 اى نزدیکى که دور نگردى از آن کس که بدو مغرور گشته و اى بخشنده اى که بخل نورزد از آنکس که امید نیکیش دارد

 

اِلهى هَبْ لى قَلْباً یُدْنیهِ مِنْکَ شَوْقُهُ وَ لِساناً یُرْفَعُ اِلَیْکَ صِدْقُه ُوَ نَظَراً یُقَرِّبُهُ مِنْکَ حَقُّهُ

 خدایا دلى به من بده که اشتیاقش به تو موجب نزدیکیش به تو گردد و زبانى که صدق گفتارش به سوى تو بالا آید و نظر حقیقت بینى که همان حقیقتش او را به تو نزدیک گرداند

 

اِلهى إنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِکَ غَیْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاذَ بِکَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ اَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوکٍ

 خدایا کسى که بوسیله تو شناخته شد گمنام نیست و کسى که به تو پناهنده شد خوار نیست و کسى که تو بسویش رو کنى بنده دیگرى نخواهد بود

 

اِلهى اِنَّ مَنِ نْتَهَجَ بِکَ لَمُسْتَنیرٌ وَ اِنَّ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ لَمُسْتَجیرٌ وَ قَدْ لُذْتُ بِکَ یا اِلهى

 خدایا براستی هر کس به تو راه جوید راهش روشن است و هر که به تو پناه جوید پناه دارد و من اى خدا به تو پناه آورده ام

 

فَلا تُخَیِّبْ ظَنّى مِنْ رَحْمَتِکَ و َلا تَحْجُبْنى عَنْ رَاْفَتِکَ

 پس گمانى را که به رحمتت دارم نومید مکن و از مهر خویش منعم مکن

 

اِلهى اَقِمْنى فى اَهْلِ وِلایَتِکَ مُقامَ مَنْ رَجَا الزِّیادَةَ مِنْ مَحَبَّتِکَ اِلهى

 خدایا جاى مرا در میان دوستدارانت جاى آن دسته از ایشان قرار ده که امید افزایش دوستیت را دارند 

 

اِلهى و َاَلْهِمْنى وَلَهاً بِذِکْرِکَ اِلى ذِکْرِکَ وَ هِمَّتى فى رَوْحِ نَجاحِ اَسْماَّئِکَ وَ مَحَلِّ قُدْسِکَ

 خدایا در دلم اندازه شیدایى و شیفتگى ذکر خود را پیاپى و همتم را در نشاط فیروز شدناسمائت  و محل قدست قرار ده

 

اِلهى بِکَ عَلَیْکَ اِلاّ اَلْحَقْتَنى بِمَحَلِّ اَهْلِ طاعَتِکَ و َالْمَثْوَى الصّالِحِ مِنْ مَرْضاتِکَ

 خدایا به حق خودت بر خودت سوگند که مرا به محل فرمانبرداریت جایگاه شایسته اى از مقام خوشنودیت برسانى 

 

فَاِنّى لا اَقْدِرُ لِنَفْسى دَفْعاً وَ لا اَمْلِکُ لَها نَفْعاً

 زیرا که من قادر بر دفع چیزى از خود نیستم و مالک سودی هم برایش نیستم

 

اِلهى اَنَا عَبْدُکَ الضَّعیفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوکُکَ الْمُنیبُ

 خدایا من بنده ناتوان گنهکار تو و مملوک زارى و توبه کننده به درگاهت هستم

 

فَلا تَجْعَلْنى مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَکَ وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِکَ

 پس مرا در زمره کسانى که روى از آنها گرداندى و غفلتشان مانع از گذشت تو گشته قرارم مده

 

اِلهى هَبْ لى کَمالَ الاِنْقِطاعِ اِلَیْکَ وَاَنِرْ اَبْصارَ قُلُوبِنا بِضِیاَّءِ نَظَرِها

 خدایا بریدن کاملى از خلق بسوى خود به من عنایت کن و دیده هاى دلمان را به نور توجهشان

 

اِلَیْکَ حَتّى تَخْرِقَ اَبْصارُ الْقُلوُبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ اِلى مَعْدِنِ

 به سوى خود روشن گردان تا دیده هاى دل پرده هاى نور را پاره کند و به مخزن اصلى

 

الْعَظَمَةِ وَ تَصیرَ اَرْواحُنا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِکَ

 بزرگى و عظمت برسد و ارواح ما آویخته به عزت مقدست گردد

 

اِلهى وَاجْعَلْنى مِمَّنْ نادَیْتَهُ فَاَجابَکَ وَ لاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِکَ فَناجَیْتَهُ سِرّاً وَ عَمِلَ لَکَ جَهْراً

 خدایا قرارم ده از کسانى که او را خواندى و پاسخت داد و در معرض توجه قرارش دادى و او در برابر جلال تو مدهوش گشت و از این رو در پنهانى با او به رازگویى پرداختى ولى آشکارا برایت کار کرد

 

اِلهى لَمْ اُسَلِّطْ عَلى حُسْنِ ظَنّى قُنُوطَ الاْیاسِ وَ لاَ انْقَطَعَ رَجاَّئى مِنْ جَمیلِ کَرَمِکَ

 خدایا به خوش بینى من ناامیدى را مسلط مکن و امیدم را که به  کرم نیکویت دارم قطع مکن

 

اِلهى اِنْ کانَتِ الْخَطایا قَدْ اَسْقَطَتْنى لَدَیْکَ فَاصْفَحْ عَنّى بِحُسْنِ تَوَکُّلى عَلَیْکَ

 خدایا اگر خطاهایم مرا از نظرت انداخته  پس بدان اعتماد خوبى که به تو دارم از من درگذر

 

اِلهى اِنْ حَطَّتْنِى الذُّنُوبُ مِنْ مَکارِمِ لُطْفِکَ فَقَدْ نَبَّهَنِى الْیَقینُ اِلى کَرَمِ عَطْفِکَ

 خدایا اگر گناهانم بواسطه بزرگواریهاى لطفت مرا بى مقدار ساخته ولى در عوض یقین به بزرگ توجه تو مرا هشیار کرده

 

الهى اِنْ اَنامَتْنِى الْغَفْلَةُ عَنِ الاِسْتْعِدادِ لِلِقاَّئِکَ فَقَدْ نَبَّهَنِى الْمَعْرِفَةُ بِکَرَمِ آلاَّئِکَ

 خدایا اگر بى خبرى از آماده شدن براى دیدارت مرا به خواب فرو برده ولى در عوض معرفت به بزرگ نعمتهایت مرا بیدار کرده

 

اِلهى اِنْ دَعانى اِلَى النّارِ عَظیْمُ عِقابِکَ فَقَدْ دَعانى اِلَى الْجَنَّةِ جَزیلُ ثَوابِکَ

خدایا اگر بزرگ کیفرت مرا به دوزخ مى خواند ولى در مقابل پاداش فراوانت مرا به بهشت دعوت مى کند

 

اِلهى فَلَکَ اَسْئَلُ وَ اِلَیْکَ اَبْتَهِلُ وَ اَرْغَبُ و َاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

 خدایا پس از تو خواهم و بسوى تو زارى کنم و بگریم و از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد

 

وَ اَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ یُدیمُ ذِکَرَکَ و َلا ویَنْقُضُ عَهْدَکَ وَ لایَغْفُلُ عَنْ شُکْرِکَ وَ لایَسْتَخِفُّ بِاَمْرِکَ

 

 

 

و مرا از کسانى قرارم دهى که پیوسته به یاد توأند و  پیمانت را نمى شکنند و از شکر تو غافل نشوند و دستور تو را سبک نشمارند

 

اِلهى وَ اَلْحِقْنى بِنُورِ عِزِّکَ الاْبْهَجِ فَاَکُونَ لَکَ عارِفاً وَ عَنْ سِواکَ مُنْحَرِفاً

 خدایا برسان مرا به نور درخشان عزتت تا عارف به ذاتت باشم و از غیر تو روگردان باشم

 

وَ مِنْکَ خاَّئِفاً مُراقِباً یا ذَاالْجَلالِ و َالاِْکْرامِ و َصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ

 و از تو ترسان و نگران باشم اى صاحب جلالت و بزرگوارى و درود خدا بر محمد

 

رَسُولِهِ وَ الِهِ الطّاهِرینَ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً.

 پیامبرش و بر آل پاکش باد و سلام بسیار بر ایشان باد.

 

http://www.bachehayeghalam.ir/articles/cat_02/009349.php

 

دانلود فایل صوتی مناجات شعبانیه در آدرس بالا